يا به قول همکارانم ،"تحليل علل وقوع انقلاب ٥٧"
نخست ، اوضاعی
که در صد سال گذشته در کشور حاکم بوده است نشان دهندهی این حقیقت است که ما
ایرانیان با همهی کاردانیهای چشمگیری که در دو سه پیشامد تاریخی صد ساله از خود
نشان دادهایم لیکن به شایندگی (رشد سیاسی) نرسیدهایم. نه آنکه شاینده نتوانیم
بود ولی امروز نیستیم و در سدهی گذشته نبودیم.
رفتار مردم در سال 57 نیز با آنکه دلیریها و فداکاریهای بسیاری را
دربر میداشت ولی آن نیز نشان از ناشایندگی دارد. زیرا آن رفتارها کمتر از خِرد و
بیشتر از سَهِشها (احساسات) برمیخاست. آنکه برجستگان تودهاند رفتار بسیار خامی
از ایشان در صد سال گذشته دیده شده که براستی جای افسوسها دارد. آنکه عامیانند
رفتارشان چنانست که نویسنده آن را «گوسفندوار» نوشته ، و هیچ گزافهای در آن نیست.